|
Viðtalið tók Jóhanna Klausen
Þegar ég var ung Ég fæddist hér á Eskifirði 5. mars árið 1929. Móðir mín fæddist í Skagafirði en bjó áður en hún flutti hingað á Ólafsfirði. Hún var heimavinnandi. Faðir minn fæddist hér, bjó hér á Eskifirði alla tíð og vann við fisk- og síldveiðar. Við vorum þrettán í heimili, ég og sjö systkini mín, mamma og pabbi, föðursystir mín, og um tíma föðuramma og afi. Í húsinu okkar var eldhús, þrjú meðalstór herbergi og tvö stór, kjallari og geymsla. Mér leið vel sem barni. Ég bjó við mikla ást og umhyggju. Mér fannst skemmtilegast í boltaleik og á skautum og á skíðum. Verkin sem ég þurfti að vinna voru m.a. að reka og sækja beljurnar. Síðar passaði ég börn og var ráðin í vist. Helstu leikirnir sem við krakkarnir fórum í voru slábolti, húsabali sem kallað var, það var sippað, gengið á stultum og farið í aðra boltaleiki. Við vorum mikið í bolta-leikjum. Leikföngin okkar voru boltar, bein úr kindum og brot úr leirtaui. Svo voru stultur sem voru búnar til úr dósum og bandi. Það var eftirminnilegt hve mikið fárviðri var á afmælisdaginn minn þegar ég var 9 eða 10 ára. Pabbi lét okkur sitja í kjallaranum hjá beljunum því hann var svo hræddur um að þakið færi af húsinu. Fárviðrið stóð samt bara í eina nótt og fram á næsta dag. Það urðu miklar skemmdir hér á Eskifirði en þakið fór ekki af húsinu okkar en lítill skúr sem var fyrir ofan hús fauk burt.
Fermingin Ég fermdist í Eskifjarðarkirkju og presturinn hét séra Haraldur og var frá Kolfreyju-stað í Fáskrúðsfirði. Mig minnir að við höfum verið fjórtán sem fermdust. Við þurftum að læra kverið og ýmsa sálma. Í fermingagjöf fékk ég silfurkross, fáeinar krónur og silkislæðu. Fyrir ferminguna fékk ég tvo kjóla. Einn hvítan sem ég fermdist í og annan sem var rauðbrúnn með möttuðum rósum í sama lit, hann var kallaður eftirfermingarkjóll. Ég fékk skó sem voru hvítir. Tvær yngri systur mínar fermdust á eftir mér í hvíta kjólnum. Það var ekki haldin veisla, bara gott kaffi fyrir fjölskylduna heima. Það var ekkert tilstand.
Barnaskólinn Ég gekk í Barnaskóla Eskifjarðar. Þar voru kennarar Ragnar Þorsteinsson, Sigurbjörn Ketilsson, kona hans Hlíf Tryggvadóttir sem kenndi söng og Einarína Guðmundsdóttir sem kenndi sauma. Það var ágætt í skólanum. Mér fannst skemmtilegast að læra sögu og kristinfræði. Í skólanum var kenndur lestur, stærð-fræði, íslenska, grasafræði, dýrafræði, kristinfræði, saga og landafræði. Skólinn var yfirleitt fram að hádegi en stundum var handavinna eftir hádegi. Mig minnir að skólinn hafi byrjað í október og var fram í maí. Ég man eftir strák í skólanum sem alltaf var að gera eitthvað að sér. Einu sinni fór hann á klósettið og pissaði í dollu og kastaði dollunni út um gluggann út í garð. Hann var skammaður mikið, hristur og læstur inni.
|
Viðtal
við Arnheiði Dröfn Klausen