|
Litla, litla Vala
Eftir svari ei hún bíđur upp á kné mér strax hún skríđur rómurinn er undurţíđur enginn henni neita má ţreytt er hún eftir stank og stjá. Sigrar hana blundur blíđur björt sem liljur dala í afa fangi sćtan sefur Vala.
Lag: Ţorvaldur Friđriksson Texti: Magnús Pétursson
|